از زمان تسلط طالبان بر افغانستان تا کنون کارشناسان متفاوت در مورد رفتار این گروه با زنان و دختران اظهارنظرهای حقوقی متفاوتی داشته‌اند. فقدان تفسیر
امروز روز ملی خبرنگاران بود، در حالی که وضعیت خبرنگاری، خبرنگاران (به‌ویژه زنان) و جریان اطلاع‌رسانی و میزان دسترسی به اطلاعات در کشور ناامیدکننده و
سخن نخست اینکه تاریخ افغانستان تاریخِ تبعیض است. تبعیض علیه زنان، به سیاه‌چالۀ تاریخی می‌ماند که ارزش، اخلاق، عدالت و انصاف در جامعۀ افغانستان را
اکنون که برای بار دوم، طالبان بر افغانستان مسلط شده‌اند، تعجبی ندارد که در سراسر کشور باردیگر قامت مردم زیر بار فقر اقتصادی و وضعیتی
اکنون ۴۵۶ روز می‌شود که مردم افغانستان در سیطره‌ی «آپارتاید جنسیتی» گروه طالبان زندگی می‌کنند. با گذشت هر روز، مهار زنان و بدن‌های‌شان نقش محوری‌تری
افغانستان برای سال‌های متمادی مترادف جنگ، فقر، بدبختی و تراژدی مکرر انسانی بوده است. اکنون که کشور زیر سلطه‌ی مذهبی‌های متعصبی است که مصمم به
هفته‌ی گذشته، متقاضیان کانکور، در امتحانات ورودی دانشگاه شرکت کردند و آرزو داشتند در رشته‌های ساینس، انجنیری، مدیریت، هنر، روزنامه‌نگاری و … پذیرفته شوند. اما
روز جمعه بود. مدارس و مکاتب تعطیل، اما در آموزشگاه کاج در کابل هیاهویی برپا بود. صدها دختر و پسر دانش‌آموز بی‌اعتنا به طالبان، برای آزمودن شانس‌شان
خبر، کوتاه بود و تلخ. زن جوانی در ایران به خاطر آن‌چه عدم حجاب اسلامی خوانده می‌شود، با ضربات پی‌هم به سرش از سوی مأموران
هم‌زمان با نوشتن این سطور، هزاران نفر در بخش‌های مختلف کشور در معرض کوچ اجباری، کشتار و انواع خشونت‌های ساختاری هدف‌مند و سیستماتیک قرار دارند.
