روز جمعه بود. مدارس و مکاتب تعطیل، اما در آموزشگاه کاج در کابل هیاهویی برپا بود. صدها دختر و پسر دانش‌آموز بی‌اعتنا به طالبان، برای آزمودن شانس‌شان در کانکور، زیر سقف کاج نشسته بودند. کسی برای انجنیری رقابت می‌کرد، دیگری کم‌تر از طب نمی‌خواست. کسی می‌خواست نویسنده شود و «رمان» بنویسد. دیگری می‌خواست هنرمند شود و جهانی نو خلق کند. هر چه بود، صحبت از پیش‌رفتن بود و شکفتن! آنها می‌دانستند که آموزش تنها راه گذر از